Geluidsgolven zijn longitudinale golven die zich vanaf hun bron in de vorm van drukgolven uitbreiden in vaste lichamen, vloeistoffen en gassen. Het menselijk oor kan een frequentie van 16 tot 20.000 Herz horen. Lagere of hogere frequenties worden door een geluidsmeter in de regel niet gedetecteerd.

Een verhoogd lawaainiveau beïnvloedt het menselijk welbevinden onafhankelijk van het type geluidsbron. Of het nou machines, apparaten of menselijke stemmen zijn die het lawaai veroorzaken – voor de geluidsmeter maakt dit geen verschil. Het gevolg van permanente of regelmatig terugkerende extreem hoge geluidshinder (bijvoorbeeld in de buurt van aanvliegroutes) is tenslotte altijd hetzelfde: ernstige schade voor de gezondheid.

Lawaaislechthorendheid staat bovenaan de lijst met beroepsaandoeningen. Door toe te zien op de grenswaarden met behulp van een geluidsmeter dienen gezondheidsklachten te worden vermeden. Maar waar gelden welke decibel-grenswaarden? Dat wordt geregeld door de zogenaamde richtniveau- en immissiewaarden, die een bereik van ongeveer 55 tot 85 decibel als ongevaarlijk voor de gezondheid noemen. Al naargelang de werkplek verschillen de richtwaarden: als een geluidsmeter in een mechanische productiehal 70 decibel aangeeft, dan ligt dat in het minimale bereik. In een kantoortuin daarentegen zou uw meetinstrument alarm slaan, want hier zou deze waarde extreem hoog zijn. De aanbevolen norm ligt hier bij 55 decibel.

De toepassingsgebieden voor geluidsmeting met een lawaaimeter zijn veelzijdig. Voor de volgende toepassingen adviseren wij een geluidsmeter van Testo:

• Meting van het geluidsniveau van branders in de verwarmingstechniek.

• Meting van machinelawaai in de industrie en nijverheid.

• Geluidsniveaumeting bij evenementen door event-technici of autoriteiten.

• Controle van compressoren en aggregaten in de nijverheid. Bij klachten in woningen kan een conciërge met een simpele geluidsmeter de belangrijkste metingen zelf uitvoeren.